„სასოწარკვეთის დრო არ მაქვს, ვიბრძვი და არა მარტო საკუთარი თავისთვის, არამედსხვებისთვისაც“ კარინე გრიგორიანი დაბადებისას განვითარებული ინფანტილური ცერებრალური დამბლის შედეგად შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირია. ექიმები ცდილობდნენ მშობლების დარწმუნებას, რომ უარი ეთქვათ ახალშობილზე,  ეუბნებოდნენ, რომ ის ვერ იცოცხლებს ანსაუკეთესო შემთხვევაში სიცოცხლის ბოლომდე ინვალიდი იქნება. მშობლებისგადაწყვეტილება იყო ცალსახა: ბავშვი უნდა დარჩენილიყო  ოჯახში, სიყვარულითა დამზრუნველობით აღსავსე გარემოში.  კარინე არა…

„ჩემი ოცნებაა ჩვენი სოფლების რეალობა შევცვალო“ — უნდა იმოქმედო და არ დანებდე. სოფელ აზატანში დაბადებული ესთერ გრიგორიანი თავისი მაგალითით ამტკიცებს, რომ ვერცსტერეოტიპები და ვერც დაბრკოლებები ვერ დათრგუნავს ქალებსა და გოგოებს, თუ მათ სჯერათდა ენდობიან საკუთარ შესაძლებლობებს და ასევე მოუწოდებენ სხვებს, რომ არ მოექცნენ იმჩარჩოში, რომელიც „ძლიერმა საზოგადოებამ“ ქალებისთვის შექმნა. „ჩვენს ოჯახში ნაბოლარა ქალიშვილი ვარ…  როცა…

ხელმძღვანელი ქალის  ბრძოლა. “ეს შენი ადგილი არაა, ბეჭედი ჩააბარე, დატოვე და წადი…” ჰასმიკ ღარაგოზიანი, რომელმაც ისტორიის ფაკულტეტზე ჩააბარა და ჯარისკაცობაზეოცნებობდა, 2018 წლის მარტიდან სიუნიქის რაიონის ტათევის თემის ჰალიძორის დასახლებისადმინისტრაციული ხელმძღვანელის თანამდებობას იკავებს. ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოებში მუშაობის გამოცდილება მან ჯერ კიდევდაბადების ადგილიდან, სისიანის რაიონის სოფელ ჰაცავანში მიიღო, სადაც მდივნადმუშაობდა. დაქორწინების შემდეგ გადავიდა ჰალიძორში და განაგრძო მუშაობა…

English below  ქალთა ბრძოლა რეტროსპექტული  წერილები   რეალურად სწორედ განათლების მეშვეობით გავიცანი და დავაფასე ჩემი ეროვნება „ბავშვობიდანვე ზუსტად ვიცოდი, რომ ცხოვრებაში რა გზაც უნდა გამევლო,  ჩემთვის  ორიმნიშვნელოვანი ღირებულება უნდა ყოფილიყო უცვლელი: ეზიდად უნდა დავრჩენილიყავი და  განათლება უნდა მიმეღო. მე ასე აღმზარდეს. ჩემი ოჯახი არასდროს ყოფილა უკიდურესად ტრადიციული, მაგრამ ეზიდებისგან და ეზიდიზმისგან მოწყვეტილები არასდროს ვყოფილვართ. ერი…

English below ქალთა ბრძოლა რეტროსპექტული წერილები საზღვრის მასწავლებელი: მოგონებები დაუმთავრებელ ომზე ქარვაჭარში 32 წლის თამარა გრიგორიანი ჟურნალისტია, ინგლისურის სპეციალისტი. 9 წლის წინ, მეუღლესთან ერთად, გადაწყვიტა საცხოვრებლად გადასულიყო ქარვაჭარში, ბავშვებისთვისახალი საგანმანათლებლო შესაძლებლობების შექმნის მიზნით. მთელი ომი ქარვაჭარში გაატარა იმის მოლოდინით, რომ მოსწავლეები მალე დაბრუნდებოდნენ და ახალი გაკვეთილებით მათ ომის იარებს მოუშუშებდა. „ჩვენ გასულ შემოდგომაზე უნდა შევხვედროდით,…

ქალთა ბრძოლა წარსულის ამსახველი  წერილები კიბოს დამარცხება და ცხოვრების თავიდან დაწყება „გამარჯობა, როგორ ხარ?! დაახლოებით ერთი წელი გავიდა ჩვენი დაშორებიდან. დამიჯერე, ხანდახან მენატრება ჩემი და შენი ერთად ყოფნა. შენთან ერთად იმ თვეებში ბევრი რამის სწავლამოვასწარი.  რაც უფრო ქრებოდი და მიდიოდი, მით უფრო ვპოულობდი ჩემს თავს, მეცვლებოდაშეხედულებები და წარმოდგენები სამყაროსა და ცხოვრების შესახებ. რაც უფრო მშორდებოდი,…

შშმ ბავშვების მშობლებო, არასოდეს  დანებდეთ, უნდა იმოქმედოთ 43 წლის კარინე ჰარუთიუნიანმა 16 წლის წინ ნანატრი ვაჟი გააჩინა, მაგრამ ვერ წარმოიდგენდა, რომბავშვს შესაძლოა სმენის პრობლემა ჰქონოდა.  თვეების შემდეგ გამოვლენილმა  პრობლემამ კარინეს და მის ოჯახს ყოველდღიური ბრძოლის უნარიგამოუმუშავა, რომლის შედეგსაც უკვე იღებენ. 16 წლის ბიჭი დამოუკიდებლად ჩაირიცხა  ქვეყნის ერთ—ერთ საუკეთესო სასწავლებელში  და არამხოლოდ ესმის  და საუბრობს, არამედ…

English below 48 წლის ინა სარგსიანი ჰადრუთიდანაა, სადაც ომის დაწყებამდე მცირე საოჯახო ბიზნესი ჰქონდა, ყველამ იცოდა ინას ცნობილი ფახლავისა და ქადას გემო. 44-დღიანი ომის შედეგად ინას ოჯახმა ყველაფერი დაკარგა. „გასვლისას კარი ღია დავტოვე… კარი ღია დავტოვე, იმიტომ რომ შენი კარი ყოველთვის ღია იყო შემომსვლელთათვის და არა გამსვლელთათვის. შენი დიდი, ლამაზი, გულღია ეზო, რომელიც სავსე იყო…

English below  ქალთა ბრძოლა წარსულის ამსახველი  წერილები “მახსოვს, მზიანი დღე იყო. გაზაფხულის ერთ-ერთი თბილი დღე. დედაჩემი ნაწნავს მიკეთებდა, ჩემიძმა კი ჩვენს გვერდით თამაშობდა. მან ჩემს ძმას რაღაც უთხრა.  დედაჩემის ხმა იყო ბოლო ხმა, რომელიც მოვისმინე. ამის შემდეგ „სმენის სამყარო“ ჩემთვის რაღაცნაირად დაიხურა. ბავშვობისხმა ჩემთვის ყოველთვის ბუნების ხმასთან ასოცირდება, არც ვიცი რატომ”. გრეტა ავაგიანი სმენის პრობლემის…

English below  ქალთა ბრძოლა წარსულის ამსახველი წერილები   31 წლის გოჰარ ნავასარდიანს მოზარდობის პერიოდში ავადმყოფობისა და არასწორი მკურნალობის შედეგად საყრდენ—მამოძრავებელი სისტემის ფუნქციის პრობლემები შეექმნა. მიუხედავად ამისა,  გოჰარი თავისი მიღწევებითა და ურყევი ოპტიმიზმით ამტკიცებს,რომცხოვრებაში ვერანაირი დაბრკოლება ვერ შეაჩერებს ადამიანს მიზნის მისაღწევად.  „ზამთარი იყო, როდესაც ერთმანეთი „გავიცანით“. მახსოვს იმ დღეს პირველად მოთოვა. მამამ ის სახლში მოიყვანა და…